Przez przyjaciół, za jej zgodą, nazywana „Lore”, urodziła się 21 stycznia 1929 roku w Schneidemühl, zmarła 19 lipca 2015 roku w Lubece.
Rodzice, ojciec Otto Henke i matka Elisabeth z domu Kaulbars, trudnili się handlem owoców. Pierwszy rok życia wspólnie z rodzicami spędziła w domu dziadków Gustawa i Berty Henke, przy ul. Albrechta 90/Okrzei/. Następnie mieszkała na Zamościu, później przy ul. Szerokiej. Od 1938 roku do 26 stycznia 1945 roku, tj. do dnia opuszczenia miasta mieszkała przy ul. Gartenstraβe 61/Ogrodowa/.
W latach 1935-1943 uczęszczała do Szkoły Gminnej przy ul. Bismarckstraβe/Buczka, Staromiejska/. Po ukończeniu nauki szkolnej początkowo pracowała jako recepcjonistka u dentysty Hermana Schulze przy Friedrichstraβe/Spacerowa/, a później jako pomoc w Urzędzie Pocztowym nr 2 przy Dworcu Kolejowym. Brała także udział w 1944 r, podobnie jak inni mieszkańcy, w kopaniu rowów mających ochronić miasto przed zbliżającym się frontem II wojny światowej.
Po opuszczeniu rodzinnego miasta zamieszkała z matką w Meklemburgii. Tam odnaleźli ją, najpierw pod koniec 1945 roku starszy od niej 6 lat brat powracający z amerykańskiej niewoli, a w październiku 1946 roku ojciec powracający z rosyjskiej niewoli, który wkrótce po sześciu tygodniach zmarł.
W maju 1952 roku wyszła w Neubrandenburg za mąż za technika kreślarskiego Heinza Bukow. W wyniku łączenia rodzin, zamieszkała z mężem w miasteczku Weil nad Renem. Mieszkając w Weil straciła dwoje dzieci, męża i matkę.
W 1969 roku przeniosła się z ośmioletnim synem Gűnterem do Lubeki, gdzie mieszkał jej wujek. W Lubece nawiązała kontakty z grupą przesiedleńców z Schneidemühl/ Netzenkreis /Piła/Powiatu Notecki/. Stała się też członkiem Pomorskiego Stowarzyszenia. W Lubece poznała wielu nowych przyjaciół „ziomków”, a wśród nich w marcu 1978 roku, Horsta Vahldicka, z którym zaręczyła się w styczniu 1979 roku i zamieszkała, przy ul. Richard Wagner Straβe 6.
W 1980 została członkiem „Heimatkreis Schneideműhl” czyli Stowarzyszenia Byłych Pilan Pochodzenia Niemieckiego. Regularnie uczestniczyła w sierpniowych dorocznych spotkaniach Heimatkreis w Cuxhaven. Od 2012 poruszała się na wózku inwalidzkim. Po raz ostatni była w Cuxhaven w sierpniu 2014 roku.
Uczestniczyła także, co dwa lata, w czasie Zielonych Świąt, w spotkaniach patronackich Nadnoteckiego Okręgu w Nordfriesland, po raz ostatni była w 2015 roku.
W sierpniu 1987 roku wybrana została do zarządu „Heimatkreis Schneideműhl”. Przez 24 lata, 1987-2011, była reporterką prasy ziomkowskiej. Do 2005 roku była dziennikarzem, redaktorem prowadzącym, oraz regularnie publikującym na łamach czasopisma, „Deutsch Kroner und Schneidemühler Heimatbrief” a później w latach 2005 do sierpnia 2011 w „Schneidemühler Heimatbrief”. Pracę reporterską wykonywała z entuzjazmem i wielką odpowiedzialnością. Miała wierne grono swoich czytelników.
Od 1978 roku regularnie, kilka razy do roku, odwiedzała swoje rodzinne miasto, indywidualnie i w przyjazdach grupowych w lipcu/sierpniu 2006, 2009, 2011, zorganizowanych przez „Heimatkreis Schneideműhl” i Towarzystwo Miłośników Miasta Piły przy współudziale Niemieckiego Towarzystwa Społecznego – Kulturalnego w Pile.
Przez wiele lat, około 6 grudnia, brała udział w dorocznym Spotkaniu Adwentowym organizowanym przez Niemieckie Towarzystwo Społeczno – Kulturalne w Pile.
Od 1978 roku regularnie, kilka razy do roku, odwiedzała swoje rodzinne miasto, indywidualnie i w przyjazdach grupowych w lipcu/sierpniu 2006, 2009, 2011, zorganizowanych przez „Heimatkreis Schneideműhl” i Towarzystwo Miłośników Miasta Piły przy współudziale Niemieckiego Towarzystwa Społecznego – Kulturalnego w Pile. Przez wiele lat, około 6 grudnia, brała udział w dorocznym Spotkaniu Adwentowym organizowanym przez Niemieckie Towarzystwo Społeczno – Kulturalne w Pile.
Bibliografia
Ein Dank an die Heimatkreis-Bearbeiterin Eleonore Bukow![Podziękowanie dla redaktorki Heimatkreis Eleonory Bukow!/Paul E. Nowacki// Schneidemühler Heimatbrief.-2013, nr 6, s.7 : portr.; Nachruf fűr Frau Eleonore Bukow[Pośmiertnie dla Pani Eleonory Bukow]//Horst Vahldick//Tamże.-2015, nr 5, s. 19-20; Nekrolog//Tamże,s.24 Eleonore Bukow : Wspomnienia// tmmp.pila.pl/wspomnienia.html; dostęp 15.08.2018; Zmarła Eleonore Bukow// tmmp.pila.pl/archiwum_aktualnosci.html
Opracowała Maria Bochan