ur. 10 listopada 1918 w Psarach, zm. 29 października 1992 w Pile, pochowany na cmentarzu komunalnym w Pile, kwatera 3C, rząd 21, grób 3

Organizator życia kulturalnego, kierownik kina „Iskra”

Syn Franciszka i Elżbiety z domu Skawińskiej. Miał brata Bolesława i siostrę Wandę. Żonaty z Emilią z domu Olechno (1922-1994), z którą wychował syna Romualda Jana i córkę Ewę Elżbietę.

Ukończył Gimnazjum Męskie w Baranowiczach. Był słuchaczem Szkoły Podchorążych Piechoty w Słonimie. W kampanii wrześniowej 1939 walczył na froncie wschodnim. Okupację przeżył ukrywając się w Warszawie. Do Piły przyjechał latem 1945 r. i podjął w pracę w Urzędzie Pełnomocnika Obwodowego Rządu Tymczasowego, od sierpnia kierował Referatem Budżetowo-Gospodarczym.

W 1946 był współorganizatorem, a od października 1946 kierownikiem, pierwszego w powojennej Pile – kina „Zorza”. Kinem tym zarządzał do 1951. Następnie, od 1951 do czasu przejścia na emeryturę w 1983, był kierownikiem kina „Iskra” przy ul. Kilińskiego 16, a w latach 1960 – także kina „Millenium” w Pilskim Domu Kultury. W kontaktach z pracownikami nigdy nie postępował według z góry przyjętych zasad.

Aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym miasta. W latach 1954 – 1955 przewodniczył Radzie Społecznej Powiatowego Domu Kultury w Pile. Od 1958 pełnił funkcję radnego Miejskiej Rady Narodowej w Pile, członka Komisji Kultury Prezydium MRN. Publikował artykuły w prasie regionalnej.

Pasjonował się wieloma sprawami. Fotografował powojenną Piłę, m.in. utrwalił w 1946 roku panoramę zniszczonej Piły z wieży kościoła św. Rodziny. Był zapalonym wędkarzem. Kolekcjonował motocykle, założył pierwszy motoklub w Pile. Grał na skrzypcach. Uprawiał stolarkę meblową. Interesował się socjologią kultury. Jego ulubioną lekturą była twórczość Henryka Sienkiewicza.

Przewodniczył Miejskiemu Komitetowi Obrońców Pokoju. Zbierał podpisy pod Apelem Sztokholmskim. Pełnił funkcję sekretarza Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu i przewodniczącego Zarządu Miejskiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko – Radzieckiej.

Uhonorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym Krzyżem Zasługi (1955), Medalem X – lecia Polski Ludowej i Medalem XXX- lecia Polski Ludowej, odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” i odznaką „ Za zasługi w rozwoju Piły”.

Bibliografia:

Źródła:
Uchwała Rady państwa z dnia 11 lipca 1955 : w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy w dziedzinie kinematografii odznaczeni zostają//Monitor Polski.- 1955, nr 89, poz. 1100

Opracowania:
Kino w Pile/J.H.//Piła Mówi.-1946,nr 5(6), s. 5; Kino – Teatr „Zorza”/T.K// Piła Mówi.-1946,nr 11(12), s. 5 – 6; „Zakazane piosenki” w Pile/H.J// Piła Mówi.-1947,nr 11(29), s. 7; Dyskusja o „Ziemi Nadnoteckiej”//Ziemia Nadnotecka.- 1961, nr 3, s.2; Pasja poznania i służenia/Olgierd Kostrowicki//Pilski Informator Kulturalny. – 1979, nr 8, s. 24-26; Pilscy fotograficy 1873 – 1946/Marek Fijałkowski//Kronika Wielkopolski. – 2008, nr 2, s.37-38; Tworzenie się administracji państwowej na terenie Piły 1945 – 1947/Robert Kolasa//Nadwarciański Rocznik Historyczno – Archiwalny. – 2007, nr 14, s. 227.

Opracowała Ewa Jasnosz